کتاب سازشناسی ایرانی - جلد 2

"در طول بدنه نی پنج سوراخ وجود دارد که تولید اصوات گوناگون با انگشت‌گذاری نوازنده بر روی آن‌ها امکان‌پذیر است. سوراخ‌های بدنه این ساز از پایین به بالا شماره‌گذاری می‌شوند؛ بنابراین اگر از پایین به بالا، دست چپ و بعد دست راست قرار بگیرد انگشت‌گذاری به این شکل خواهدبود: انگشت کوچک دست چپ، آزاد و بدون هیچ مسئولیتی روی بدنه ساز قرار می‌گیرد؛ انگشت دوم روی سوراخ اول، انگشت سوم (میانی) بین سوراخ‌های اول و دوم به‌عنوان تکیه‌گاه برای سهولت اجرا، انگشت چهارم (سبابه) روی سوراخ دوم و انگشت شست نیز پشت ساز به عنوان تکیه‌گاه قرار می‌گیرد. شماره‌گذاری انگشتان دست راست نیز به این شکل خواهد بود: انگشت کوچک دست راست، آزاد و بدون هیچ مسئولیتی روی بدنه ساز قرار می‌گیرد؛ انگشت دوم روی سوراخ سوم، با انگشت سوم (میانی) روی سوراخ چهارم و انگشت چهارم (سبابه) روی سوراخ پنجم قرار می‌‌گیرد. به غیر از پنج سوراخی که روی بدنه ساز وجود دارند، سوراخی نیز در پشت ساز قرار گرفته است که به‌وسیله‌ی انگشت شست دست راست گرفته می‌شود."
مجموعه‌ای که پیش رو دارید جلد دوم از مجموعه چهارجلدی است که بنا بر نیاز دانشجویان رشته‌های نوازندگی ساز ایرانی، نوازندگی ساز جهانی، آهنگسازی و موسیقی نظامی جهت مطالعه برای شرکت در آزمون کارشناسی ارشد گردآوری‌شده است. درواقع علت نگارش این مجموعه به وجود آوردن منابع مشخص برای موفقیت در این آزمون است و تلاش بسیار شده، در آن تمام مطالب مربوط به دروس سازشناسی سمفونیک، سازشناسی ایرانی، مبانی نظری موسیقی ایرانی و مبانی نظری موسیقی جهانی که همه از موارد مهم مورد سوال در این آزمون  است، با دقت تمام زیر نظر اساتید محترم دانشگاه همچنین براساس آزمون‌های سال‌های گذشته به‌صورت طبقه‌بندی‌شده همراه با تست‌های مربوط به هر بخش گردآوری شود.
در این کتاب درباره‌ی سازهایی همچون دهل، بوق، نی، سرنا، کرنا، شیپور، نقاره، طبلک، دایره، کمانچه، تار و سنتور صحبت شده و نحوه‌ی نواختن آن بیان شده است. کتاب پیش رو توسط مهری اسدی در ۳۸۴ صفحه گردآوری شده و انتشارات روزنه آن را منتشر نموده است.